Eg traff mor te ein barndoms kompis idag, hu jobba på ein skole eg levere varer te.. Hu følge jo sjølsagt med på distriktets mest engasjerande blogg.. Hu lurte forsåvidt på om eg hadde grodd fast i “Bodå” i det sista, så eg fort tok som et tegn på at det gjerna va på tide å tørka støv av tastaturet..

Men, på ein måte så hadde hu litt rett og..

Annonsørinnhold

Spar stort: Kjøkkenutstyret du kupper på tilbud nå

Me har overlevert huset på landet denna ukå, te dei nye eigerane.. Så helgå blei brukt te å tømma Bodå der ute, og flytta alt te Bodå i byen.. Orginal Boden.. Typiskt oss så va me ute i siste liten, og det hjalp heller ikkje på saken at Bodå i byen ikkje va klar for storinnrykket av nye saker og ting..

Så helgå og mandagen gjekk i å ordna opp i den problematikken..

 

Alt så va plassert i Boden nere, her i byen.. Det sko egentlig opp i loftsboden, og det som kom fra Bodå på landet.. Det sko inn i orginal Boden.. Alt detta klarte eg jo ikkje å få synkronisert på rett måte, så alt me hadde henta måtte stå i carporten, te me hadde fått flytta alt det andra opp..

Ei rektige suppa om eg sko fått sagt det sjøl..

Så for å rettferdiggjør litt av mitt fravær fra bloggens uransaklige verden, så må det rett og slett vær at det har kokt litt rundt øyrene på meg, dei siste dagane.. Men nå e huset overlevert, ein ny familie har fått ein ny heim.. Og me e tebake i rekkehuset våras i byen..

Med nåken mindre bekymringar akkurat nå, men med mangen nye så vente på livets hovedvei..

 

F.eks så har eg havna i Bodå igjen ikveld, og det e Svigerfars feil.. Jaja, ikkje heilt sånn direkte då, men ivertfall så kan det ikkje seiast anna enn at han sterkt indirekte va involvert.. For Svigerfar e ein liten skoiar, ein kar så sette pris på litt humor i hverdagen..

Og her for ei stund siå, kviskra han ein rett og slett genial “Practical Joke” inn i øyra mitt..

Eit så inni granskauen utspekulert plott, som eg ikkje klarte å legga i fra meg.. Og idag så bød muligheten for å setta denna planen, ut i verden.. For detta va ikkje bare nåke eg kunne setta igang med, heilt sånn uten videre.. Forholdene måtte ligge te rette for det, visse forutsetningar måtte innfris og Kånå va nødt te å seg ett bad..

Og itte Kånå hadde henta Eldstemann ikveld, så ymta hu frampå om at hu tok seg ein tur i karet..

 

Eg kom ikkje på det heilt med ein gang, men så slo det inn for fulle mugger.. Forholdene va perfekt, forutsetningane va innfridd og Kånå sko ta seg ett bad.. Så nåken minuttar itte hu hadde gått på badet, lista eg meg ner trappå stille så kjettå..

Eg hadde funnet fram det eg trengte, og gjorde meg klar for denna i utgangspunktet strålande planen..

Den så Svigerfar allerede hadde utført på Svigermor, når hu tok seg ett bad.. Der han hadde lurt seg bort te dørå, itte hu hadde hoppa i badekaret.. Så blåste han opp ein ballong, lirka dørå musestille opp og slapp ballongen laus inn på badet.. Resten kan dåkke jo tenka dåkke..

Heldigvis har Svigerfar og ei Bod, eller ei Bu.. “BesseBuå” ..

 

Alle vanntette planer har som regel eit svakt punkt.. Min va ei låst dør.. Kånå gjør ofta det, og eg har absolutt ingen problem med å forstå na.. At hu låse dørå.. For ska hu få seg litt tid for seg sjøl, e hu nok pukka nødt te det.. Hvis ikkje kan det fort komma ein klåfingra froskemann inn på badet, kan man jo sei..

Så detta va ett hinder eg forsåvidt hadde forutsett.. Problemet va at eg ikkje hadde testa min teori i praksis..

Der Svigerfar følsomt hadde lirka opp dørå, og lurt inn ballongen.. Så tok eg å skjøv ballongen inn under dørå, kobla te den pumpå me bruka på luftmadrassen.. Så hadde eg lada beltet med ett lite skrujern, te å lirka ballongen av pumpe tuten..

Så langt hadde alt gått knirkfritt..

 

Men alt eg styra på med av goe planar, har potensiale te å gå lukst te helsikke.. Mang ein gang gjenfortalt her inne på Bloggen.. Så også denna gangen..

Eg begynte så stille eg kunne å pumpa på fotpumpå.. Både for å ikkje vekka dei to små, så har rom lika ved..

Og forsåvidt for at Kånå ikkje sko ana ugler i mosen.. Men det høyrtes ut som om hu styrte med hårvasken, så kysten va klar..

 

Herifra og ut, så skar alt seg.. Kraftigt..

 

Enten så hadde eg funnet fram ein råten ballong, eller så pumpa eg for mye luft inn i den.. For skrujernet så sko lirka ballongen av tuten, fikk eg aldri brukt..

Ballongen sprakk med ett helsikkes smell.. Og Kånå skreik te så veggane rista..

Eg skvatt fader meg sånn av ballongsmellet at rognpåsen vrengte seg, eg hoppa ein halv meter bakover og skalla hovudet i vaskeromsdørå, med ett smell..

Dei 2 minste bråvåkna og sette i å gråta.. Dørå blei reven opp av ei mildt sagt illsint Kåna, med bare ett vått håndkle rundt seg, fulla håret i shampoo og ett blikk så kunne drept på 1900 meter..

 

Eg lå og klødde meg i bakhovudet, og tenkte det va godt eg hadde rydda i Bodå.. For sånn så detta hadde utvikla seg, va det heilt klart ingen vei utenom..

Ein absolutt strålande plan, sabotert av meg sjøl..

Eg tenkte ei litå stund på om eg sko prøva å fortella ka så egentlig sko skjedd, men fant fort ut at det sannsynligvis ikkje ville setta meg i nåke bedre lys..

Av og te, så lura eg fanken meg på ka du tenke med.. Freste Kånå, før hu jogga inn for å roa kidsa.. 

Eg lurte forsåvidt litt på det sjøl, mens eg tenkte på å legga kortå på bordet og skylda på Svigerfar.. Før eg tok meg i det.. Ein vaske ekta spøkefugl røpe ikkje sine kilder, sjøl om man går på ein smell..

Det e som sagt forskjell på å vær toskjen og idiot..

Men.. Der igjen.. Nå hadde eg gjerna vært begge deler, på ein gang .. Sånn strengt tatt..

 

Jaja.. Man får sjå på det positiva oppe i det heila.. Nå kan det forsåvidt bare gå oppover, mot helgå.. Om eg slippe ut før den e over da..

Og ka va det… Va det ein edderkopp så kravla borte i hjørna med haga slangen, mon tro..??

 

Grøss og gru….

=D

Det skjer fanken meg kvar gang..

Alt eg planlegge.. Kossen eg ska kosa meg foran tv’en.. Uten å måtta vær pisseredd, for at Han i Midten ska knusa Kahler vasen te Kånå.. Når han gjerna mista kontrollen, midt i ein trippel axel..

Slippa det evinneliga trasset te Litlajentå..

Gu, kor deiligt det ska bli å sitta i sofaen, uten Kleggen så ikkje vike fra mi sia, når han sitte og ser på film.. Tenka seg te, å ha salongen heilt for seg sjøl.. Uten ein Flokk med galne ungar, ravande rundt seg..

 

Kanskje eg bare ska slenga på ein cd av Live, og la Lightning Crashes fylla rommet.. Nyta ein av dei mest fantastiske låtane så e laga.. Den ubeskrivelige perfekte oppbygningen av ein melodi, så smyge seg inn unda huden.. Før den ende i ett crescendo uten like..

Ingenting slår ett reinspikka sofa slaberas med gamle slagerar, så sødmefylt strøyma ut i rommet.. Smashing Pumpkins med Galapagos kanskje.. Eller noe tidlig Pearl Jam, muligens..

Nei.. Det må bli Dinosaur Jr, med Alone.. Guuud.. Bare legga seg ner på sofaen, lukka augene å føla den røffe gitaren krypa inn i dei mørkaste hjørnene i sjelå.. Nett som om man drar piggtråd øve sanseinntrykkene..

La den klagande vokalen, langsomt messa deg inn i ein herlige døs..

Før gitarsoloen i slutten drar deg opp av sofaen, og man ende i kneståande midt på stuegolvet.. Spille luftgitar så intenst og lidenskapelig, at om Kånå hadde sett meg då.. Hadde det ikkje vært Bodå hu hadde sendt meg te..

 

Men… Det e ikkje det så skjer når eg komme heim te folketomt hus.. Fordi Kånå e i byen med Flokken, og har sagt eg bare får nyta den litla stundå eg får for meg sjøl..

Neeeida..

Eg sette meg i sofaen, finne litt digg og skrur på netflix.. Men klara ikkje å bestemma meg for ka eg ska sjå på.. Man scrolle opp og ner, men den eine tingen itte den andre blir kassert..

Det e nett så man sitte i ein karusell som ikkje vil gå, man vett det ska vær gøy .. Men det sette aldri igang..

 

Eg klara rett og slett ikkje å finna roen.. Ett tomt hus uten endalause ekko av barnalatter, Kånemas og Pow Patrol på repeat.. Det e ikkje min medisin for å slappa av i full harmoni..

Eg må ha kaos..

Sjøl det å legga seg på sofaen, i ett forsøk på i kvila cellå e nyttelaust.. Eg får tydligvis ikkje te å kvila, uten at 2-3 galne ungar bruka meg som lekeunderlag, saccosekk eller punching bag..

 

Ein heim uten Kleggen, Kånå og resten av Flokken.. Det e som bøker uten skrift.. Man åpna bokå og gleda seg te å lesa, men det e jo tomt..

Så eg gleda meg allerede grenselaust..

Te kaosfabrikken komme heim, og fylle huset med liv, latter og skrål.. Te skamløs ulydighet, forrykande trass og repetivt mas..

 

Det skjer kvar gang….

Kaos e mitt dop, stillheten min nemesis..

 

Igår hadde eg absolutt null tiltakslyst, planer og evne te å gjør nåke fornuftigt, eg trudde me gjerna sko finna på nåke som familie.. Og tenkte derfor at det va trygt å bare kula an på sofaen, te Kånå kom med ein eller anna plan..

Eg hadde jo vaska bilen på laurdagen, kjørt både Eldstemann og Han i Midten te frisøren..

Så eg syns ikkje anna enn at eit lite hvileskjær på søndagen, ikkje va nåke aent enn vel fortjent.. Så når eg satt der i min egen lille verden, og lot carporten gro for fulle mugger mens kaffi, chips og litt smågodt gjekk ner på høykant..

Så kan man vel sei at det plutselig smalt i sikringsboksen..

 

Kånå meinte at denna søndagen måtte brukast te nåke fornuftigt, og kommanderte meg sporenstreks ut av sofaen for å finna nåke fornuftigt å gjera.. Sitta å tulla på dataen kunne eg gjør når Flokken va i seng, det blei for dumt å ikkje utnytta finværet te nåke fornuftigt..

Eg kunne ikkje vært meir uenig, om eg sko fått sagt det sjøl.. Men å utfordra ei 4 barnsmor så heilt klart ikkje hadde fått nok søvn.. Det gjør man ikkje..

Det va forsåvidt tomt for chips og, så eg ga opp slaraffenlivet på sofaen..

Og gjekk på leit itte nåke “fornuftigt” å gjera.. Men, det va lettare sagt enn gjort.. Eg fant hverken tiltakslyst eller motivasjon te å begynna på nåke som helst..

Skyvedørene me fikk av Garderobemannen sko vært justert litt, men det betydde leiting itte ett skrujern.. Nope, det gidda eg ikkje, for då måtte vel Bodå ryddast og..

 

Eg hadde bare trødd verktøy, demonterte garderobeskap og alskens andre ting inn i Bodå.. Itte eg og far min monterte skyvedørene.. Så Bodå va ikkje nåke anna enn ett reinspikka rot, og eg hadde allerede rydda den 3 ganger itte me flytta tebake.. Det frista ikkje te gjentakelse.. Kanskje neste helg..

Eg kunne gjerna limt på den trappe-nesen så Litlajentå reiv av i sinne, itte hu ikkje fikk viljen sin..

Men nei, det må nok gjerast om kvelden, når kidsa har lagt seg.. Så den får tørka i fred.. Ikkje huska eg kor eg hadde lagt den forbaska limtubå heller..

Kånå fikk nærmast fnatt øve min begredelige beslutningsvegring, og skar te slutt kraftigt i gjennom..

Eg fikk bare sjå te å rydda, spyla og vaska terrassene for grønska, for dei såg absolutt ikkje innbydande ut.. Høytrykksspylaren og terrassevasker greiå, låg lett tilgjengelig nere i Bodå, meinte hu.. For eg hadde nettopp henta det hos far min, han hadde fiksa spylaren min itte eg hadde glemt den ute i Bodå på landet, i vinter..

Så ein plastikk dings hadde sprukket inne den pga kulden, så vannet rant ut som den reinaste Niagara fossen.. Og kom eg meg ikkje igang med detta asap, kunne eg bare finna sovepose og liggeunderlaget klart..

 

Helsikke og.. Her va det ingen vei tebake, for fleire unnskyldningar kom eg ikkje på i farten.. Så eg skifta te arbeidsklær i ein fei og sette igang.. Kånå hadde fått ett sterkt begynnande “Clint Eastwood” blikk, når eg nølte litt.. Og då e det best å iverksetta snarast..

Alle så har sett Heartbreak Ridge med samme mann, kan forestilla seg ka eg hadde med å gjør..

Ei knallhard Lt. Kånå, med ett blikk så kan frysa blod te is.. Gammelt Familie-Jungel Ord.. I beste Fantomet stil.. Og som ikkje vike ein tomme om så overmaktå e dobbelt så stor, og iverksette man ikkje snarast itte kommandoen e gitt.. Kan avstraffelsane vær fryktinngytande.. Mildt sagt..

 

Men, ittekvart som eg fyrte igang med oppdraget så steig motivasjon og innsats, i takt med varmegradene.. Solå steig te værs, grønskå forsvant i ein fei og Kånå sitt så smått iskalda blikk.. Begynte å tina som ein isbit midt i Sahara ørkenen..

Resultatet blei 2 terrasser frie for grønska, ei Kåna med stigande humør og sjøl va eg forsåvidt i øvekant fornøyd med meg sjøl..

Det e som oftast den der “dørstokk-milå” som e værst å komma over, på sånne dagar kor tiltakslysten nærmast e på frysepunktet.. Klara man å bestiga den, sjøl om den kan følast lika høg som Kilimanjaro ved første øyekast.. Så e mye gjort og resten av dagen kan fort gå som ein lek..

Man trenge gjerna bare eit lite spark i røven, for å ta fart på “fjellklatringå” øve dørstokken..

 

Og med ei Kåna med “Clint Eastwood” sitt hardaste blikk, ein ukuelig stahet og samme fryktsomme framtoning som Dirty Harry..

Så går det stort sett som ein lek..

Hverken meir eller mindre.. Det e jo ikkje så at eg ikkje hadde tenkt å gjør nåke i går, for all del.. Men når man sitte i “Base Camp” ved foten av dørstokken, og sløve i skyggen..

E det ikkje meir enn fortjent, at man får eit “lite” ultimatum og flyr te toppen av “fjellet”, raskare enn The Flash..

 

Sjøl om temperaturen e stigande, frista Bodå svært lite fortsatt.. ;D

 

Klar til beising på takterrassen.. =D

Og meir eller mindre klart utforbi kjøkkenet og..

Juhuu.. =D