På denna dagen idag, har eg nærmast satt verdens rekord i gåpåeinsmell trur eg… Først denna episoden med bilnøklane og Kånå… Så gjekk det stort sett greit nåken timar, før eg fekk ein påminnelse om at eg har glemt å henta ein bil på verksted…
Svarte salte bananer…
Verkstedet va stengt men eg suste ut te byen, for og se om eg kunne få løysa dilemmaet… Bilen sko jo avgårde på ei morgenruta klokkå 0600…
Itte vill telefonaktivitet uten resultat, kjørte eg ein tur ut på kontoret for å se om reserve nøklane lå der, bare for å finna ut at nå sko eg ønskt eg hadde skjenken vår heima, her… Nøklane te kontoret lå jo oppå den….
Fram med telefonen igjen…
Fekk tak i ein kar med nøkkel så heldigvis sko forbi, og suste inn for å leita itte reserve nøkkelen te bilen… Men neida, ikkje nåke reserve nøkkel der… Tebake te mobil aktivitet…
Ingen på verkstedet svarte…. Og nå begynte det å sjå svart ut…
Te slutt svarte ein, men han va på ferie… Fekk nr te ein aen, se sjølsagt ikkje svarte… Koffor i svarte kan aldri dei så ska, svara….
Kan det vær så vanskelig å svara når man ska… Og hellår ikkje svara når det ikkje e så viktigt… Kunne blitt matt av mindre…
Blei enige med sjåføren så sko kjøra neste morgen, at me fekk bare se.. Men at han i utgangspunktet bare fekk henta bilen når de åpna…
Så eg kjørte heim…
Møte ei mildt oppildna Kånå så har hatt ein i øvekant aktiv ittemiddag, itte at eg stakk av for å ordna opp i nok ett nøkkel problem… Og ikkje akkurat såg ut så Frøken Strøken, med smilet på vidt gap…
Gjekk ut for å ta knekken på nåken edderkoppar, kreativ sjølterapi… Kånå og Eldstemann hadde funnet ein Myredderkopp inne… Ein skikkelig durabelig stor krabat, sammen med korsedderkopp så e det dei se kan bli størst i Norge… Sa Eldstemann, så har greia på detta…
Tok knekken på ein 10-15 medium edderkoppar rundt huset, + ein mega stor utenfor soveroms vinduet vårt… Møtte Litlajentå og Mini’en i fullt firsprang oppøve innkjørselen… Litlajentå i ballkjole og støvlar, Mini’en i pyjamas og barføtt…
Kor i alle dager e Kånå henne da??
Treffe hu på trappå når eg e på vei tebake med småfolket eg har hanka inn… Hu hadde ikkje funnet de inne, og forstod fort kor me ska leita då… Her handla det ikkje om å sjå vekk ett millisekund eingang… Eit augablink og de e fordufta… Svuuusj…
Har opplevd det sjøl og eg… Så har ingen problemer med å sympatisera med andre foreldre se slite med forsvinnings syndromet på kidsa sine…
Øvelate dei små te hu igjen.. Og går på jakt itte eddissar igjen…
Men må finna stigen… Han i Midten har skutt med ein Nerf pistol ute, og ei skumgummi pil har havna på taket av Bodå…
Ordne den biffen, mens eg får ei melding fra verkstedet… Sjølsagt kan de ordna opp i nøkkel problemet, løysningen blir inngått og den saken e og biff…. Puuuh…
Kånå har lagt Litlajentå og Mini’en… Men jentå e mildt sagt mindre fornøyd der oppe, får valget av Kånå om å ordna opp med Litlajentå ellår gjør klar skoletingene te eldstegutane…
Valgte Litlajentå…. Kan vel kalla det ein smell, når Kånå må øveta… Herreguuuud for ei Kalle Krakil jenta… Ja, nesten lika sint se Karl i Mot i Brøstet… Bare at hu sa “Jeg er ikke trøtt” mens han sa “Jeg er ikke sint” ….
Whatever…
Har egentlig nå, gitt opp denna dagen…
Det får komma det så komme og bli så det blir…
God dag, god natt og farvel…..