Eg har begynt å lesa bokå te han Lothepus såvidt, itte me kom heim fra litt julashopping.. Eg sko egentlig kjøpa den te far min, men så klarte eg ikkje heilt å slippa tak i den.. Så eg kjøpte ei anna te han, og beholdt Lothepus bokå for meg sjøl.. Far min får jo låna den av meg ittepå, alikavel.. Me hadde ein periode kor me meir eller mindre ikkje hadde tid te å sjå på tv, så eg fikk ikkje med meg Fjorden Cowboys, fra starten av..

Så eg lurte jo fælt på kim i all verden alle snakka om, på jobb.. Ein galning innante fjordane så sprengte fjell, drakk og festa øve ein lav sko..

Men, når eg fikk fyr i den der streaming greiene te Tv2, så begynte eg å oppdatera meg på sesong ein og halve sesong 2, av Fjorden Cowboys.. Tjera vena meg, for ein gjeng med galningar.. Men, så blei man jo nåke i øvekant fascinert av galskapen og, på ein merksnodig måte.. Og ett par av hans spinnville ordtak, dei har eg vel trykka litt te mitt eget bryst.. Spesielt detta med at det e forskjell på å vær toskjen og idiot..

 

” Som han sa, når de sko te Shetland med den eine båten hans, og ikkje hadde allverden med navigasjons hjelpemidler med på skutå.. Men ein globus hadde de ihvertfall med seg.. Det va forskjell på å vær toskjen og idiot..

 

Og itte å ha kommen meg godt inn i bokå kor eg både har humra av latterkrampe, rista på hovudet av dumskapen hans og til og med blitt rørt av fortellingen om minste bror hans.. Som døde under tragiske omstendighetar.. Ja, så må eg sei eg kjenne meg litt igjen, i mye av det han skrive om.. Eg heller va ikkje nåke skolelys, på ein måte.. For all del, eg kunne hvis eg ville, som det ofta stod i vurderingsbokå mi.. Men når eg begynte på videregående på Skeisvang, så fant eg fort ut at detta ikkje va min vei å gå..

0+ på Julatentamen i matte, ga vel enkelt og greit svar på det.. Plussen fikk eg fordi eg ihvertfall hadde svart på alle oppgavene..

Men, året ittepå.. Når eg begynte på yrkesskolen og elektrolinjå, så skaut karakterene fart.. Til og med matten blei plutselig forståelig, fordi formlane blei satt i forhold te nåke eg kunne forstå.. Ting hadde ein sammenheng som eg kunne begripa.. At eg sko enda opp med å bli lastebilsjåfør, eller forsåvidt sjølvstendig næringsdrivande i transporten.. Det hadde eg aldri trudd, og e forsåvidt ei heilt anna historia.. Men eg har nå kommen meg fram her i verden eg og, sjøl om det har kommen nåken smellar med motgang..

Då e det bare å bita tennene sammen, jobba på som ein helt og slita seg gjennom motgangen.. Det finnes alltid ein nerover bakke, itte ei lang motabakke.. Uansett kor lang motbakken e.. Heilt klart..

 

” Men det kreve blod, svetta og masse pågangsmot, for å nå toppen..

 

Og fantaskap det fant me jaggu meg på i barndommen, både mine 10 første leveår inne på Hundsnes.. Og dei 10 neste på Kolnes, kor mine foreldre valgte å bosetta seg når Mor mi fikk nok av livet på landet.. Ikkje i nærleiken av den galskapen de fant på langt inne i fjordane i Hardanger, men det va futt i fanten me fant på innimellom og.. Akkurat det med å stå på plankar, plater og paller itte båtar, har eg vore inne på før.. Kor me i mangel på vannski, lagde våre egne varianter..

Og spant rundt på sjøen, mens me stod på platebetar me hadde modifisert litt..

Ikkje minst alle materialene som på mystisk vis forsvant, både ifra Far min sine plankestabler.. Og ikkje minst Onkel Hubert på haugen ovanføre oss, kor søskenbarnet mitt som e lika gammal som meg, bodde.. Det va stort sett han som va arkitekt og den som planla trehyttene me laga.. Mens me andre va hjelpesmenn som utførte grovarbeidet, han hadde ett auga for sånt, søskenbarnet mitt.. Det va sikkert derfor me fikk lov te å beholda våre kreasjoner langt oppe i tretoppane, itte de blei oppdaga..

 

” Fordi når Far min eller Onkel min, sto og hoppa inne i trehyttene våre, for å visa oss kor farlig de va.. Så stod de, takket være vår eminente byggmester og arkitekt, stødige som fjell..

 

Ein gang, og ikkje akkurat ein fantastrek eg huska med stolthet, så stod me oppå ett fjell og kasta sauaskit ner på bilane som kjørte forbi.. Ufatteligt morosamt den gangen, men forsåvidt nåke pinlig å fortella om nå.. Men, eg trur det må væra forelda nå, sett sånn på mulighetene for å enda opp med avstraffelse.. Og me og leka indianer og cowboy i skauen, for me hadde jo 10 000 mål med lekeland omkring oss..

Det blei litt styr den eine gangen huska eg, når Yrkje gutane hadde fanga søster mi, og bundet hu fast te ein “Totempæle”..

Men, plutselig så blei både me og Yrkje gutane kalla inn te middag, og alle sammen glemte ut at Søster mi fortsatt va fastbunden.. Tjera vena meg, då hadde me karantene for å leka med dei galningane øve haugen, ei stund.. Dei, som kunne binda fast ei uskyldige jenta.. Ei jenta som garantert hadde vær med på å skyta med sprettert og pil og bue, itte Yrkje gutane.. Det e løye og, for når våre skaperar fant sprettertane våre, så blei de som oftast konfiskert.. Men pil og bue, det va liksom greit at me hadde..

 

” Hjølpe meg, det va ikkje alltid me forstod logikkken te våre skaperar..

 

Eg sammenligne meg for all del ikkje med den o store Lothepus, men det e nåken likheter her og der som eg tar med meg, fra bokå hans.. Me va ein gjeng med galne ungar i barndommen, heilt klart.. Eg har hatt mine småflaue øyeblikk som ung sjåfør eg og, med alt for stor overmot om egne ferdigheter.. Men det gjekk som oftast bra, heldigvis.. Eg huska ennå når me sko sjekka topphastigheten te min første bil ein sein kveld, ein Toyota Corolla 76 modell.. Med ca 65 hk og ein motor på 1,1 l..

Gudhjølpe meg for nåken idiotar.. Med starta med Toskatjønn, og gira ner før eg ga gass..

Avkjøringen te Skåredalen va ennå ikkje kommen, men den nye innfartsveien va ett faktum.. Me tippa 100 km/t på toppen itte Tosktjønn på vei mot byen.. Gira opp i fjerde gir og la pedalen i bånn.. Toyota’en va kuskittbrun, hadde 205/60-14″ dekk, som meir eller mindre såg ut som 4 ballonger på felgane.. Lakken va forsegla med klistremerker itte att søskenbarnet mitt hadde navngitt bilen “Drolten”, skrevet med Shampoo på panseret, på ein fest..

Den hadde 2 svære 1000m i grillen, ett svært Mobil 1 klistremerke som dekka nesten heila panseret, ett svært Pioneer merke øverst i frontrutå og Michelin klistremerker på dørene.. Den såg rett og slett ikkje ut..

 

” Ein slags bastard mellom Bestemor Duck og Rally Monte Carlo rally bil..

 

Me satte ein slags topphastighet i enden av Raglamyrslettå, før man komme te avkjøringå inn te Svehaug.. Ikkje fordi bilen sannsynligvis ikkje hadde meir å gi, men hadde eg pressa den meir så hadde me måtta gått te tannlegen å fått oss ny tanngard.. Eg og barndomskompisen min.. Den vibrerte som ett uvær og trua med å gå i full oppløsning heile bilen.. Ikkje akkurat ett øyeblikk eg e stolt av detta heller, men som ein 18 åring med ferskt førarkort, så gjør man idiotiske ting..

Eg va heldig og det fikk aldri nåken følger, men på skalaen øve idiotisk overmot og barnslig toskaskap.. Så burde eg vel fått pryl eg og..

Sånn som Lothepus meina han burde itte sin episode med råkjøring, kor far hans ordna opp i kulissene.. Eg hadde flaks, Lothepus fikk far sin te å ordna opp.. Men, sånn uansett så eg vel ikkje akkurat nåke Lothepus, sånn med tanke på Bloggen.. Alikavel så skrive eg om det å vær småbarnsforeldre, sånn som han snakka om det å vær entreprenør, levemann og arbeidskar.. Meir eller mindre uten filter, sjøl om han banna som ett uvær.. Mens eg bruka farmor sine kraftuttrykk, eller lignande..

 

” Me fortelle om livene våras sånn som det e, sett fra fra kvart vårt ståsted.. Eg e ikkje nåke “Lothepus” for ell del.. ‘

 

Men kanskje ein slags småbarnlivets “Lothepus Light”, på ein merksnodig måte.. Uansett, så har eg kosa meg med hans historiar fra livet sitt.. Og ikkje minst Fjorden Cowboys serien..

Kor eg forsåvidt likte dei første sesongane best..

Kjendisfarmen blei forsåvidt og ein høydare for meg, og den einaste Farmen sesongen eg har fulgt, på lang tid.. Så detta innlegget, det får rett og slett vær ein slags hyllest te sjølvaste Lothepus.. Ein steingalen mann fra Hardanger.. Rett og slett..

 

” Med så ufattelige mange gode historiar, at eg kosa meg glugg ihjel med bokå hans..

 

” Med pupper som minna om 2 beverhaler med smørjeniplar i enden.. Eg kunne skrive heile Det nye Testamentet på puppen, om ho hadde lagt seg på rygg” .. Stod det i bokå, om når han gikk på ein smell og sko skriva autografen sin på ett puppepar..

Ubetalelig vettu…

 

Jaja.. God Lørdagskveld Folkens.. Kos dåkke resten av helgå.. =D