Av og te så e det bare heilt tomt… Eg begynne på det eina innlegget itte det andra.. Men komme ikkje lengre enn 2-3 linjer, og får full skrivesperra… Ikkje ett ord dukka opp, ivertfall ikkje dei rette ordå… Det e nesten som om den kreative delen av operativsystemet har tatt ferie..
For det står ikkje på inspirasjonen, den springe rundt øve alt her i huset…
Kanskje det rett og slett e i øvekant for mye inspirasjon… At det ikkje e skrivesperra ellår ferie i topplokket… Men øvebelastning fra omgivelsane…
For Mini’en e skikkelig i seget med ordforrådet sitt, og øverraske stadigt med nye gullkorn… Litlajentå har tatt trassalderen te høyder me ikkje trudde fantes… Og dei to eldste e fortsatt som hund og katt…
Og nå f.eks… Så tenkte eg å legga litt ut om nåken av gullkornå te Mini’en… Men sjølsagt huska eg ikkje ett einaste ett… Ikkje så mye som ett fnugg eingang…
Så då tenkte eg å ta føre meg Litlajentå, og hennas feider med både Kånå, Fatter’n og resten av flokken.. Men eg får det ikkje ut… Det sitte ytterst på tungespissen, men eg får det ikkje ut.. Det e bom stopp…
Men sånn e det vel…
Av og te må man bare innsjå, at man har ein liten utfordring… Og gjerna bare la det få gå sin gang… Plutselig, så dukka ordene opp igjen… Av seg sjøl..
Sjølsagt kunne eg funne fram nåken gamle dagbøker, og terrorisert dåkke leserar med all slags drama fra ungdoms tiå, i ei veka … Men eg hadde ikkje tid te å skriva dagbok, for me spillte fotball om sumaren, håndball om vinteren og sprang itte jentene, heila tiå… Med vekslande hell… Mildt sagt..
Og det e jo grenser for kor mangen av dei gamle innleggene fra den gamle bloggen, eg kan reposta her og… Det blir på ein måte gammalt nytt, sjøl om det gjerna e 1000 nye likerar på Facebook siå, se aldri har lest di…
Så sånn e det..
Men nå blei det nå nåken linjer, alikavel…
Men nå e det rett og slett leggetid ..
God kveld, god natt og over og ut, fra Boden for ikveld…
Du har nok nåke på lur for d om skrivesperre 😉