Då va bursdagen overstått… Ein bursdag eg, Litlajentå og Mini’en presterte å komma for seint te… Det e godt gjort..
Bursdag i heimen, også klare me å gløyma klokkå …
For som beskrevet i forrige innlegg slokna begge dei to små, itte 5 minutt i bilen… Eg hadde egentlig fått beskjed om å holda de våkne, så godt det lot seg gjera… Men eg blei for frista av muligheten, te litt ro og fred…
Eg trur forreste Kånå hadde benytta seg av samme sjangsen, så eg tok det ikkje så forferdeligt tungt… Og uansett så e ein halvtime med stillhet, verdt ein liten tur i Bodå…
Men når de våkna, stakk me ein tur innom byens største kjøpesenter og kosa oss litt…
Me kikka litt på lekebutikken, kjøpte oss ein is og gjekk nå bare å vasa rundt litt… Eg traff ein kompis fra skoletidå, i forrige århundre. Og blei ståande å prata med han litt …
Før me vandra videre og handla oss litt middag på McDonalds…
Plutselig, mens eg sjekka litt status på dei tidligare innleggene.. Såg eg at klokkå hadde jogga heilt i fra oss….
Bursdagen starta om 20 minutt…
Tjera vena meg…
Mini’en blei plukka opp fra lekerommet, te vill protest… Litlajentå forstod alvoret litt bedre…
” Nå komme ikkje mamma te å bli blide på deg… Trur du må i Bodå ikveld… Sa hu med ei streng mina…
Mens me spurta ut i bilen, kjente eg lommå begynte å vibrera… Den intensa ristingå kunne bare bety ein ting… Kånå hadde begynt å ana ugler i mosen…
Eg lot det bare ringa…
Men når me va kommen oss på veien, ringte eg opp igjen… Ein ting e å ikkje svara, ein aen e å ikkje gi oss te kjenne innen rimelig tid …
Me fekk forklart oss og Kånå va i øvekant forståelsesfull… Hu ga oss bare beskjed om å plukka opp Han i Midten på veien.. Va bare det hu sko gi beskjed om, når hu ringte..
Hmm …. Detta gjekk litt for glatt, tenkte eg for meg sjøl…
Men for ein gangs skyld, trur eg jaggu meg lykken har stått meg bi… Kånå har sannsynligvis kost seg i ein heim fri for galne ungar, sjøl om hu har hatt ein del arbeid å gjør..
Så denna gangen trur eg me slapp billig unna…
Men man vett jo aldri, når ei ilter men snill Kåna kan finna på å kjøra “komma for seint heim” kortet… Ved ein seinare anledning…
Forsåvidt trur eg Han i Midten tok kakå, og burde egentlig havna i Bodå idag… For han va heilt “Kjell Propell” under selskapet…
Seint i seng igår, kombinert med at han og kompisen hadde lekt seg veldig fint idag, va nok utslagsgivande.. Mor te kompisen hadde nesten ikkje lagt merke te de idag …
Men det gjorde me her i selskapet ivertfall…. Mildt sagt..
Han føyk rundt se ein virvelvind, fyrte opp dei små og va heilt koko… Når me sko spisa fekk han “feil” stol, og føyk blodigt fornærma opp på rommet sitt…
Itte litt godsnakking kom han ner igjen… Før tornadoen fortsatte itte maten..
Himmel og hav…
Ellers gikk det strålande, te tross for vår nåke forsinka ankomst, og ein spinnvill Han i Midten … Nå e det ikkje lenge før Flokken ska i seng…
Og eg og Kånå ska kosa oss, med kvar vår laptop, kanskje nåke godt i glassset på våre respektive plassar i sofaen…
Kanskje sende eg hu ein liten melding på Messengeren, om ein liten “sammenkomst” , litt seinare ikveld…
Me får sjå…
Kanskje bare slokne me på sofaen itte ett glass og, begge to …
