Hjølpe meg.. Så har eg gått rett i sandkassen igjen, stappa hovudet ner i og førsømt heile bloggen nesten heila ukå.. Det har jaggu meg gått i ett heseblesande tempo både på jobb og i heimen.. Me har vært på Halloween feiring på tirsdag, kor me tok ein ringa på dørå runde når me gikk heim.. Egentlig så e me ikkje så begeistra for den slags, hverken eg eller Kånå..
Men, det blei faktisk ein koselig tur med dei 2 minste.. Og mange av husene med ringte på, hadde pynta te den store gullmedaljen..
Så har det vært henting og bringing te trampett, fotball og RG-Lek, besøk av ungar i alle aldre og lignande.. Så når kvelden har kommen og eg endelig har funnet sofakroken, har eg nærmast slokna med Pc’en i fanget.. Med ett påbegynt innlegg som ikkje blei ferdigstilla.. Og når neste kveld kom kunne eg ikkje fortsetta på det, for då har eg blitt alt for kritisk te det eg har skrevet..
” Dermed så har eg endt opp med sikkert 3-4 kasserte innlegg, og bloggen har stått på stedet hvil..
Og det går jo ikkje an.. Her må det heilt klart skjerpast inn, undertegna e nok nødt te å ta seg godt i sammen og finna seg nåken lommer i ein travel hverdag.. Te å gjerna holda bloggen litt meir oppdatert enn denna ukå.. Eg har jo forsåvidt hatt sånnne periodar før, kor eg liksom har hatt heilt tørke oppe i hjernebarken..
Men, det har ikkje akkurat vært nåke tørkeperiode nå..
Inspirasjonen har regelrett flomma over, forviklingane har kommen som perler på ei snor men eg har bare ikkje funnet energien og overskuddet.. Te å dra det ut av skallen og ner på “ark”.. Både Flokken og Kånå har vært i toppform, men Fatter’n har rett og slett gått i skyttergravene, og gjemt seg i ein krok..
Det e vel bare sånn man har det i ny og ne.. Det hjelpe jo ikkje på øveskuddet med denna årstiå me e inne i heller,,
Det e mørkt når man går på jobb, og nesten mørkt når man komme heim igjen.. Jaja, eg får sei som far min alltid seie ” Det e ein øvegang” .. For det går jo over.. Både årstiå og mangelen på energi og øveskudd.. F.eks så har me faktisk fått sovet litt lengre denna helgå, enn tidligare.. Igår trur eg ikkje Mini’en begynte å masa før i halv 8 tiå..
Idag, så kom han jumpande inn klokkå kvart på sju sammen med Litlajentå, men eg trur Kånå tok de med seg opp..
Eg våkna iverfall ikkje før kvart over 10.. Av ein velduftande kaffikopp, ein toast og ei mild og smilande Kåna som lurte på om eg ville stå opp nå.. Man kan jo ikkje anna enn takka for maten, slurpa i seg kaffien, og jumpa utkvilt og nåkenlunde opplada ut av loppekasså.. Hu e jo jaggu meg snill, hu der Kånå mi.. Eg har vært heldige der..
” Hu styra heimen med ein stø hånd, har omtrent full kontroll på alt og e generelt sett ganske så snill.. Ihvertfall så lenge eg ikkje finne på så mange sprell..
Igår, f.eks.. Så stod jo eg opp med kidsa og satte på barne-tv, før me kosa oss glugg i hel.. Eg med kaffien min, og kidsa med ostepopp og saft.. Kånå kom jaggu meg luskande opp trappene ikkje så lenge itte meg, og fyrte igang med frokost.. Før det blei litt lurveleven og full oppstandelse i heimen.. Saft og ostepopp te frokost liksom.. Tjera vena meg..
Så eg tok ein sjefsavgjørelse, sa eg tok varebilen og kjørte på bosset med dei søppelposane som har modna i carporten, nåken veker nå..
Egentlig bare for å få bittelitt egentid fra ein spinnvill lørdagsformiddag.. Og forsåvidt for å slippa ein øvehaling øve min famøse frokost versjon.. Eg sa det når Kånå hadde satt igang med litt husvask, og gjerna ikkje akkurat rakk å tenka gjennom ka eg informerte om.. Før eg jogga ner i Carporten, slengte sekkane inn i bilen og spant avgårde..
” Det va som balsam for sjelå.. Radioen i bilen diska opp med 80 talls slagere, roen senka seg øve hjernebarken og eg hadde ett lite øyeblikk i full harmoni med meg sjøl..
Når eg kom ut på bossplassen tømte eg bilen på ett par minutt.. Det va ikkje så mye me hadde som sko kastast, men det hadde begynt å irritera både meg og Kånå.. Så det va uansett godt å få det gjort.. Eg lurte litt på om eg sko stikka innom ein kompis, og høyra om han hadde ein kopp kaffi.. Men eg tenkte det va gjerna ikkje nåke vits å utfordra skjebnen..
Eg va fullt klar over ka forfatning eg hadde forlatt heimen i.. Så eg kjørte heim igjen..
Itte nåken år med ett par gamle vrak som personbil, kor den siste tok kvelden når me leverte den på verksted.. Så satte Kånå foten ner.. Det kom ikkje ett einaste “nytt” gammalt vrak inn i vår husholdning meir.. Den staute Mercedes V-klasse’en vår hadde problemer med nåke dysegreier, men når mekanikerne begynte å åpna opp moteren.. Så endte den opp med dødsdommen..
Det va så mye anna som va galt, at det kom på ei formua å fiksa den..
Så me endte opp med ein nåke nyare familiebil, ein Peugeout 5008 2014 modell.. Ein sånn som me hadde før eingang bare litt nyare, før Mini’en blei født og me måtte kjøpa oss ein sånn VW Multivan.. Jaja, det va bare å innrømma at Kånå gjerna hadde ett poeng, når hu meinte det i lengden uansett ville bli både tryggare og rimeligare.. Med såpassa ny bil, istedet for min plan med gamle vrak som gjerna ikkje kosta allverden..
Men, han som hadde hatt bilen før oss, hadde ikkje vaska sumarfelgene før vinteren..
Derfor satte igang med det, med ein gang eg kom tebake fra bosset.. Me sko på kino klokkå 14:00 på den der nye Knerten filmen, men klokkå hadde ikkje tippa 12 eingang, så eg rekna med at detta sko gå glatt.. Litlajentå kom ut og ville hjelpa te, ikkje lenge ittepå kom Mini’en og.. Eg trur de hadde blitt forvist fra heimen av ei Kånå i full vaskemodus..
” Det hadde visst ikkje akkurat stilna i heimen itte eg hadde kjørt på bosset.. Og blikket Kånå sendte meg i døråpningen, det va ikkje i øvekant kjærlig.. Meir fandenivolsk og oppgitt..
Så eg sa ingenting, bare fortsatte med mitt med kidsa luskande rundt meg.. Og tenkte at det jaggu meg va godt eg ikkje tok den kaffikoppen hos kompisen min.. Det kunne fort blitt stygt, ihvertfall om Kånå hadde funnet ut av det.. Men, eg vett ikkje heilt om det å vaska felgane va nåke bedre ide..
Men, hu sa ingenting.. Ikkje før me begge to va ferdige.. Og meir eller mindre sko rusla avgårde på Kino…
– Du har nå vært flinke idag, Frode.. Så har kjørt på bosset OG vaska felgane.. Sa hu plutselig, når me gikk mot det nya vidunderet våras.. Alarmen i hjernebarken gikk igjen av, og det slo meg at det mest åpenbara å svara nå.. Heilt klart ikkje ville vær det retta svaret.. Så eg nikka litt sånn skjelmskt tegjort.. Og svara..
– Jojo, takk for det.. Men det e nå du som har vært flink.. Styrt med ungar, laga frokost å vaska huset.. Tjera vena meg.. Svara eg.. Og kikka forsiktig på Kånå i augakanten..
Joda.. Det va heilt klart ein innertier.. Kånå såg heilt klart fornøyd ut der hu sette seg inn i bilen.. Det hende jaggu meg eingang i skuddåret, at eg finne dei rette ordene, te rett tid..
Resten av lørdagen.. Det blei heilt klart ett eventyr..
Men det komme seinare idag.. For idag ska Kidsa på teater forestilling med søster mi, og hennas datter.. Juhuuu..
=D =D =D
