Eg vakna ein morgen med ett forferdeligt håve, og lurte på kor eg igår kveld hadde vore.. Sånn starta ein trudelutt fra Vinskvetten.. Sånn kunne nok morgenen blitt, itte tidenes bursdagskalas igår.. Men, heldigvis gikk det i vanlig brus, i vårt selskap og ikkje mannabrus.. Allikavel har morgenen ikkje akkurat vært fri for hovudverk.. Når den starta 06:20 med ein Mini i full vigør på sidå av sengå vår..
” Ed vil se barne tv… Pappa… PAAAAAPPPAA..
” Pappa, Pappa.. PAAAPPAAAAAA… Ed vil se tv..
” EEEED VIIIIL..
Å du hildrande du.. Først holdt eg på å gi itte før eg kikka på klokkå, og bar fjotten lukst inn i sengå si igjen, mens eg bestemt ga beskjed.. – Det e mørkt ute ennå, og då ska me sova.. 20 minutt seinare så ryke gardinene våre te side, i ett kjapt vriiitsj.. – Sjå Pappa.. Lyyyyys.. Nå ed se barnetv.. Kauka Mini’en.. – Ja… Mmmm.. Snart.. Mumla Fatter’n tebake, meir eller mindre i komatøs tilstand.. – NEEEEEI…. ED SE NÅ…!! Svarte morgensolå, høgt.. Såpassa høgt at eg fikk albuen i sidå, og forstod eg hadde tapt..
Riva ett plaster av ein hårete legg ville nok vært mindre smertefullt, enn når Mini’en skingrande gir beskjed om ka han vil…
Og når man forsåvidt har gitt han ein tindrande god grunn, te å høylydt proklamera sin rett.. Kan man ikkje aent enn å gjør som befalt.. Mens man skrive ei fotnota i margen, om å ikkje bruka det argumentet med lyset, før vinteren har slått skikkelig inn.. Når solå ikkje dukka opp før i 9-10 tiden.. Sjølsagt har den levande vekkarklokkå fått liv i både Litlajentå og Han i Midten, de trenge ikkje bli bedt 2 ganger dei, e det liv i leiren lukta de det akkurat som ein sporhund på jakt.. Og komme luntande opp i stuå, med søvnen fortsatt hengande godt fast i augalokkå…
” Eg får trødd på meg ei buksa og luska meg inn i stuå, finne fjernkontrollen og begynne den evige runddansen på Netflix..
Det e ikkje alltid nåke lett oppgava å finna nåke alle vil se på, men idag trudde eg at eg fant “den hellige gral” te litt fred og ro, når flokken ska se barne tv, for eg fant ein serie de tydeligvis ikkja hadde sett før.. Gjennom heile første episode så satt de som nåken lys, Mini’en foran stuebordet, Litlajentå lå henslengt øve puffen, og Han i Midten lå på sedvanlig vis å småturna, borte i hjørna på sofaen.. Endelig, tenkte eg for meg sjøl.. Bare for å gå på ein smell litt ut i episode to.. Plutseligt va stuå tom.. Jaja, det va nå stille ennå…
Men ikkje før eg har tenkt det, så høyre eg ett hyl i fra rommet te Mini’en.. Litlajentå og Han i Midten har havna i ein disputt.. Gudhjølpe meg.. Når dei to blir uenige e det jaggu meg ikkje vanskelig å få det med seg, de e akkurat lika sta begge to, og lika påståelige på kim så har rett.. Uansett.. De e vel dei to som e mest like kvarandre her i heimen, mens Mini’en og Eldstemann gjerna har ein del likheter.. Ein fryd å ha kvar for seg, men sammen blir de dynamitt.. Jaja, forsåvidt kan man putta kim som helst sammen med Han i Midten.. Han kan laga dynamitt av gråstein..
Jaja, eg må inn å skilla kamphanene.. Mini’en vett ikkje heilt kim han ska legga sin allianse med stakkar, han har jo helst lyst at begge to bare ska vær venner..
– Uff.. Tilil å Leander bråka fælt, men ed har vært snill, altså.. Seie han, nåke små fortvila.. Ro og fred blir igjen oppretta sånn at Kånå får kvila litt te, det e jo viktig for trivselen i heimen, resten av dagen det.. Men fem minutt seinare så e det på an igjen, då komme Mini’en i ein forrykande fart oppover trappene, med Han i Midten trampande i hælane og begge e alt anna enn diskre og forsiktig, i baktroppen så komme Litlajentå løpande med sverd og fullt Sabeltann kostyme på seg, mens hu kauka ut.. – Kom tebake usle landkrabbar, dåkke må gå planken.. LAAAANDKRAABBAR..
Herreguuuud.. Nåke “Hellig Gral” te den perfekte søndags morgen, den e fortsatt ikkje oppdaga, om nåke så trur eg de gjerna har øvegått seg sjøl idag..
Plutselig.. Så blir det heilt stille før eg ser i augakroken, at både Litlajentå og Han i Midten pile som to mus oppøve trappene, som om de har sett ett spøkelse.. Før eg ser nåke som faktiskt kunne minna om ett spøkelse, i det dunkla lyset borte med trappå, men det e bare Kånå som har dynå rundt seg.. Som står med ei hånd te værs og ett blikk så olmt, mens hu proklamere rimelig hissig
– Det e jo komplett umulig å sova i detta bråket.. Mens hu kikka rimelig bebreidande på meg..
Mini’en komme tuslande fra kjøkkenet og kikka opp på Kånå, trekke litt på skuldrene før han fortsette inn i stuå, – Tijil å Leander må sova Bodå i natt, faktisk.. Seie han med ett sukk før han sette seg ner foran tv’en.. Eg å Kånå veksla ett blikk før Kånå får knekken i knærnå, og latterkrampå tar oss begge.. Tydeligvis har Mini’en fått med seg begrepet om “Bodå” her i heimen.. Ka e det detta ordtaket seie, ” små gryter har også øyrer” .. Kånå luska seg ner trappene igjen, roen senka seg forsåvidt i heimen og eg laga meg ein kopp kaffi..
Før eg takka Mini’en i mitt stille sinn, for at han sannsynligvis redda skinnet mitt denna morgenen, med sin lille kommentar..
Goe søndagen, Folkens.. =D
