Itte eg hadde gjort ein nåke motvillig men høgst nødvendig innsats med terrassene i helgå, så meinte Kånå at det måtte pyntast litt.. Eg kan ikkje sei eg va heilt uenige i det..
Plantene me hadde i urnene våras, såg meir ut som ørkenplanter..
Enn grønne frodige vårblomster som strekke seg mot solå, og gir terrasssen eit friskt pust.. Eg vil strekka det så langt å sei at terrassen såg meir ut som ett landskap fra ein Mad Max film.. Spesielt itte terrassegulvet fikk ett nåke rustikt preg, pga vasken..
Mad Max..
Det kunne forsåvidt vært eit passande tilnanvn te Mini’en.. Siå han hette Maximilian, men som oftast går unna Max, eller Maxi.. For han e ikkje tamme for tiå, der han spinne rundt sin egen akse som ein fullvoksen Tornado..
Itte me har flytta te byen på ein plass med litt fleire lekekamerater..
Så har den pjokken virkelig blomstra opp.. Ikkje det at han ikkje va aktive før, men det mesta har nådd nye høyder den sista tiå.. Og som resten av Flokken vår, har han utvikla ein sterk form for viljestyrke..
Bestemme han seg for nåke, så ska det gjennomførast.. Basta bom..
Og sammen med nabogutten så har han fått seg ein god medsammensvoren kar av samma kaliber.. De e ett radarpar dei to gutane der, det e ivertfall heilt sikkert.. At de begge e fullverdige Paw Patrol fans, legge jo ikkje ein dempar på vennskapet..
Eg har ikkje tall på kor mange ganger den filmen har blitt satt på, te stormande jubel fra den fronten.. Mildt sagt..
Men det e kjekt å sjå at den karen har fått seg ein god kompis, før han begynne i barnehagen te høsten.. Man kan slappa litt meir av då før han ska starta i ein ny barnehage.. Ikkje det at trur den karen hadde slitt med å finna seg venner, såpassa utadvendt så han e..
Men på hagebutikken møtte han ein utfordring han te sin store irritasjon ikkje heilt mestra.. For rett innafor dørå på hagebutikken så stod det ein trøbil, ein klassisk tøff liten sak med samma framdrifts systemet eg hadde på min trøbil, i barndommen..
Altså, det va pedaler som måtte trø framover, istedet for trehjulsykkel kot man gjerna trør meir nedover..
Detta fikk ikkje Mini’en te i det heila tatt, tross mine iherdige forsøk på å forklara.. Enden på viså blei løyst på ett fortreffelig vis av Mini’en, men te litt meir besvær for meg.. For fjotten meinte at her fikk eg bare skubba han.. Enkelt og greit.. Så mens Kånå tråla butikken på leit itte nåke meir frodigt enn dei kaktuslignande brune plantene me hadde..
Så for eg framoverbøyd med krank rygg og va framdriften for han.. Hjølpe meg, bare itte ett par minutt kjente eg at detta kunne bli ein påkjenning..
Men te alt hell så oppdaga han ein sittegruppa med barnaleker, og bilen mista sin interesse.. Puuh..
Så når Kånå va fornøyd, Mini’en hadde funne seg ein is og eg såg enden på dagens gartner oppdrag.. Tusla me fornøyd te bilen igjen..
Mini’en hadde føyd trøbil te ønskelistå si, blant heile katalogen av Paw Patrol ting..
Kånå gleda seg te å pynta terrassen og eg såg heilt klart at her va det bare å finna arbeidsbukså fram når me kom heim..
Men tross alt.. Det va nå ein kjekk tur på hagabutikken, når man tar ein oppsummering..
Det e sjelden me får kosa oss med bare ett medlem av Flokken, på sånne ting..
Det e verre når heile “The Crazy Gang” ska vær med.. Då trur eg ikkje me kunne vist oss der igjen på ei stund..
All erfaring tidligare, gjør at me som oftast må rullera litt på stedene me går.. Med vår kjære Flokk..
Me e ikkje så vanskelige å legga merke te, på ein måte..
Ha ein flott torsdag, Folkens..
=D