Eg stod opp i dag morgens med flokken, ivertfall halvparten av an… Dei to eldste har funnet ut at loppekassen kan brukast lengre enn te akkurat klokkå 0600…

Morgenen starta alltid med ett smell her, det e egentlig heilt greit det.. Då vett man egentlig ka man har å forholda seg te, liksom..

Mini’en komme stort sett inn te oss og kosa litt, før han tar av så ein apekatt på speed …

Idag kom Litlajentå rimelig tidligt inn og, hu har bursdag idag så det va vel spenningå så ikkje va te å holda ut lengre…

Hu va ikkje nåke aent enn ett stort flir… Og man kunne sjå spenningå lå tjukt utenpå na…

Me fant fram “standardpakken” , så alle bursdagsbarn får her i heimen… Ein stor muffins med lys på, nåke å drikka og pakken fra mor og far… Og så synge me bursdag sangen…

 

Itte endt tradisjon så stod eg opp med de, og gjekk inn i stuå.. De sette seg fint foran tv’en og koste seg med muffins og saft …

Ei litå stund seinare, kom Han i Midten ruslande ner..

Eg hadde funne roen ved kjøkken bordet og hadde trakta meg ei kanna med kaffi… Det må ett par koppar med kaffi te om morgenen, for og få maskineriet i gang… Minst..

Det e ikkje nåke slaraffen liv å holda styr på denna her flokken .. Så dei minuttane de sitte fint å ser på barne tv… Dei må nytast…

Men sjølsagt så smelle det gjerna i søndre regionar, itte at kaffien har gått gjennom systemet…

 

Og ett besøk på “Litlahuset” melde seg…

 

Det e her man blir litt i villrede, her i heimen… For e det ein ting så e sikkert her i verden, så e det at i det sekundet man sette seg på rammå… Og e i god gang med det man gjør på “Litlahuset”, itte litt for mye kaffi…

Så e ragnarokk i gang inne i stuå…. Det slår ikkje feil…

Det kan vær fullkommen harmoni når man liste seg forbi kidsa, og ut på dass…

Men det e akkurat som om man slår på “Ragnarokk-Brytaren” i det man slippe ett saligt sukk og oppdraget på rammå har begynt…

Ubevisst har de fått med seg at nå e det fritt fra, på ein eller anna måte…

Uansett kor stille det har vært når man sneik seg forbi, eskalere det te ett inni helsikkes rabalder i stuå…

Man ende opp med halvgjort oppdrag springande ut fra badet, med dasspapir hengande fra bukså…

Gudhjølpe meg…

Man vil jo ikkje vekka Kånå og hennas vrede for avbrutt skjønnhetssøvn hellår…

 

For å ikkje glemma dei gangene det sjølsagt e tomt for dasspapir…

Han i Midten e gjedna i full krangel med Litlajentå og all bruk av innestemme e forsvunnet som dugg i plettfritt solskinn…

Man kunne sikkert høyrt de te Island…

Man kikka fortvila rundtomkringfallera, itte papir… Men finne ingenting…

Crescendoet i stuå e i ferd med å nå lydmuren..

Det ligge ein pakke bomull innen rekkevidde, men man slår det fra seg .. Det kunne blitt ein utfordring…

Man gir opp…

Og prøve hellår å nå dørå for å få låst, før Kånå står med kjevlå i dørå… Men e akkurat for sein… Og får ei øvehaling man seint glemme…

Jammen , eg gjekk jo på dass når det va stille, prøve man gjerna å sei… Men tale for døve øyrer…

Dagen e gått i dass, bokstavlig talt…

 

Eg har liksom fått ein ny forståelse for konseptet “Utedass” … Og har i seinare år begynt å innsjå kor genialt det egentlig va…

Det trenge jo ikkje vær “Utedass” i den forstand se me tenke og huske, me så e gamle nok te å huska det …

Sånn så det va i gamle dagar, på ein måte …

Verden har jo gått videre, liksom..

 

Nei, koffår ikkje ein oppdatert utedass…??

Ein utedass anno 2016… Med innlagt vann og kloakk… Gjerna varmekabler i golvet, ett kjøleskap med øl og ein flatskjerm på veggen… Innlagt internett, spotter i taket og ett sånn luksusklosett med varme i setet…

Helst plassert såpassa langt unna huset, at man ikkje høyre ett fnugg av lyd… Og i god avstand fra alle Kåner’s vrede av avbrutt søvn…

Langt fra hverdagens galskap, så oppstår itte man har forlatt åstedet…

 

Ein aen grunn te å ha an langt fra huset, e ein episode fra barndommen så eg huska godt…

Når Onkel satt på utedassen i Gurihuset, og søskenbarnet og søstår mi, lurte seg opp på loftet…

Åpna vinduet og musestille løfta de på ett par av takpannene… Utedassen henge fast i Gurihuset, feriehuset te Onkel og tante …

Rett unna de, sitte Onkel og lese aviså, mens tanken blir tømt…

De tømme ei svær mugga med vann, rett i pappen på Onkel ….

Full oppstandelse, Onkel i full fyr ut av utedassen fly forbanna … Søstår mi og hennas medsamsvorne fyke te skogs…

 

Herlighet….

 

Jaja… Ein liten digresjon der…

 

Men….

 

Eg trur detta kunne blitt ein slager, eg altså…

Aldri bli forstyrret på toalettet igjen, kjøp “The Utedass 2.0”

Eneforhandler “Boden Incorporated” ….

 

Alt aent fra gammalt av blir jo “IN” igjen…

 

Så koffår ikkje Utedassen og…

 

Utedassen 2.0  … Anno 2016 ….