Me har, som mange gjerna har fått med seg på Snapchat, innlosjert oss på Bogstad Camping.. For itte denna “fantastiske” turen på trampoline parken, så satte me snuten mot Oslo og Bogstad Camping.. Det va det som va planen vår, og me hadde ringt å sjekka på forhånd at det va ledig plass.. Så når me parkerte utenfor resepsjonen og eg jogga inn for å booka oss inn, endte me opp på ei avdeling heilt øverst, som de kalte Utsikten..
Når hu bak skranken sa det, så høyrtes det liksom ut som ein beklagelse at hu sendte oss opp der, men eg tok ikkje heilt ka hu meinte med det, før me kom opp..
Eg tenkte vel bare at det va fordi hu sendte oss heilt te topps, og langt fra resepsjon, butikk og lignande.. Men, når me kom opp så forstod eg jo gjerna koffår hu på ein måte forberedte oss, på ka som kom.. For når me kom te toppen blei me dirigert ner ein bratt bakke, vekk fra den asfalterte veien me hadde kjørt på.. Ja, forsåvidt vekk fra resten av campingplassens sydende ferieliv og.. Der me kom ner te ein liten lysning, kor det gjerna ikkje va plass te meir enn 4-5 bobiler.. Bakken ner gikk gjennom tettgrodd skog, og eg fikk meir assosiasjoner te gamle skrekkslagere, enn ein koselig bobilcamp..
” Når me kom heilt ner, oppdaga me jo fort koffår hu gjerna beklaga seg litt.. For Utsikten, den levde absolutt ikkje opp te navnet sitt..
Tettare skog rundt ein utsiktsplass, det har eg vel aldri sett før.. Kanskje va det ein form for utsikt der, for 25-30 år siden.. Nå va det kun ei litå småluguber løkka, fylt med bobiler, ett telt og ei falleferdig campingvogn.. Med høge trær uansett kor man snudde seg.. Når me kom der i kveldingen, så lurte eg egentlig meir på om me hadde havna på ein beinhard Sigøynerleir, enn ein campingplass.. Spesielt på grunn av denna mosegrodde vognå med provisorisk fortelt, laga av presenninger og ein stabel med paller som terrasse..
Men, dagen ittepå fant me ut at det va ein av dei ansatte som bodde i denna vognå, som ikkje såg ut som om den va flytta på mangfoldoge år.. Derav såg den rimelig suspekt ut.. Mildt sagt..
Tankane gikk te ein film med Brad Pitt i ein av rollene, som Sigøynersk slåsskjempe som bodde på ein camp, med lignande vogner.. Men når morgenen kom, og plassen blei lyst opp i dagslys, så va det ikkje så gale.. Det va faktisk ganske koselig nere på lysningen vår, sjøl om utsikten glimra med sitt fravær.. Og eg vett ikkje heilt eg, men å vakna opp i ein passelig nedkjølt bobil, som har stått i skyggen om morgenen.. Istedet for ein overoppheta bil som har stått i solsteiken siden soloppgang, så ville eg faktisk valgt “Utsikten”..
” Einkvar fordel i livet, blir som regel avløyst av ein bakdel, eller omvendt.. Så eg vil sei det e bedre å vakna avkjølt, og heller oppsøka solå på dagen.. Enn å vakna mildt stekt, og ha ein bil man ikkje kan vær inni, på dagen..
Man må sjå positivt på saker og ting her i livet, for plutselig sitte man bedre i det, enn man gjerna trudde på forhånd..
Me har ihvertfall kosa oss glugg ihjel på Utsikten..
Sjøl om man må legga godviljen te, for å sei at det e Bogstadvannet man ser, gjennom mylderet av trestammer, greiner og blader..
Og ka i all verden ska man forsåvidt med utsikt, når man nesten ikkje e der alikavel..
😉😃
Følg med på Snapchat og, med brukernavn : gikkbareiboden
😃😃
