Kånå for på vift igår, hu sko ein tur te søster si… Så eg va heima aleina med Flokken… Og det gjekk egentlig som ein draum…

Litt drama va det når Kånå gjekk siå Litlajentå e litt i øvekant knytta te mor si, og ikkje alltid forstår når hu mor trenge aleina tid… Men litt snop fra skapet stilna forsåvidt den konserten…

Mini’en slokna før han traff putå i sengå si, han har slutta å kvila i barnehagen.. Så nå går han rundt som ein zombie, itte klokkå 5… Med tutten i kjeften og kosefillå i armane…

Man må nesten fotfølga an, for det ser ut som han ska detta om i kvar sving, der han går å sjangla med augalokk tunge så bly..

 

Så eg lot dei to i midten få kosa seg med ein film, mens eldstemann satt på rommet sitt og kosa seg..

Det va egentlig ein ganske sjelden stillhet og ro i heimen…

Det va ingenting så sko tilsi at klokkå va halv 8 på kvelden… Sånn mot normalt springe man rundtomkringfallera i heimen, så ein 10 kamps utøver og prøva å hanka inn Flokken te legging…

Men ikveld va de rett og slett eksemplariske heile gjengen..

 

Litlajentå fekk til og med vær litt lengre oppe enn normalt, så de fekk sett filmen ferdig… Man kan jo ikkje aent enn bare nyta den fullstendige harmonien så regjerte i heimen…

De e sjeldne dei øyeblikkene…

“Man høster som man sår” seie man i ett ordtak… Og på ein måte va det vel akkurat det eg gjorde igår, sådde før eg høsta, idag …

Når eg sitte her i sofaen, itte tidenes kaosbaluba på ein lørdags morgen…

Tjera vena meg….

 

Det starta egentlig roligt, med bursdags sang te Eldstemann så fylle 11 år idag… Blåsing av lys på den obligatoriske muffinsen, åpning av presang og klem og kos…

Før det begynte å eskalera…

Eldstemann hadde ikkje spist opp heile muffinsen, så Mini’en lurte på om han kunne ta resten… Og fekk ett ja ifra Eldstemann oppe på loftet…

Litlajentå, sannsynligvis mildt sagt øvetrøtt itte igår… Kasta seg øve muffinsen så ein gribb itte åtseldyr steikt på glovarm asfalt…. Mini’en klikka i vinkel, det va han så hadde fått restene…

Han i Midten heiv seg på… Eg satt nærmast lamma og så på scenarioet foran meg…

40 gribber i kamp om ett byttedyr hadde oppført seg meir sivilisert…

 

Eg har nærmast ikkje ord… Hadde man vært flua på veggen, og observert de fra utsiå, kunne man jo nesten trudd me ikkje ga de mat… Eg satt faktiskt der og kikka på galskapen så foregikk, og blei flau…

Flau øve sine egne ungar, når absolutt ingen kunne sjå de… Det e ein prestasjon..

Te slutt va det tomt… Sofaen såg ut se ei slagmark..

Og Flokken hadde spredd seg igjen… Herregud…

 

Eg fekk laga meg ein kopp kaffi, itte at sjokket øve oppførselen te kidsa… De hadde satt på ein film, og egentlig satt de noenlunde fint…

Før det smalt igjen..

5 minutt ut i filmen, finne Litlajentå ut at hu ikkje ville sjå denna filmen alikavel, sjøl om det meir eller mindre va hu så hadde valgt an…

Mini’en og Han i Midten ville sjå videre… Så Litlajentå rive i stykker nåke på ett legoskip eg og Han i Midten bygde igår kveld, på frihånd…

Det blei rett og slett ganske tøft… Blanding av Ninjago, Lego City og nåke grønt Miners lego greier…

Og nå hadde hu ødelagt det… Han i Midten sprakk, eg klarte akkurat å komma imellom mens Litlajentå flirte….

Jack Nicholson fliret…. Grøss….

 

Skipet blei reparert og roen senka seg igjen, enn så lenge… Eg tømte ut den kalde kaffien, og laga ein ny kopp…

Då kom Litlajentå ner med nåke hu hadde funnet på Eldstemann sitt rom… Ett sånn trådgreier man strekke ut, med ei bomba i enden…

Så ska man gå over og under tråden uten å løysa ut bombå… Jaja, så har de nåke å gjera på, tenkte eg.. Og sette det opp mellom kjøkkenstolane te Litlajentå og Mini’en..

Det gjekk greit heilt te Han i Midten meldte seg på….

Litlajentå gjekk i fistel, Mini’en kom i klem og Han i Midten fyrte opp så bare han kan…

Kånå prøvde å laga frokost, eg spratt opp av sofaen og velta den nye koppen med kaffi utover heila gulvet…

Kaoset va komplett….

 

Eg har ofta ein draum, akkurat så Bjørn Eidsvåg, ellår va det Jørn Hoel… Ein draum om ein laurdags morgen i full harmoni, kor Flokken e synkront fornøyd med livet… Alt e rettferdig, på ein gang..

Kånå står foran ett perfekt dekka frokostbord, og eg sitte i sofaen og lese laurdags aviså…

Frokosten blir fortært med bordet… Og ikkje i sofaen, oppe i hylleseksjonen ellår unna trappå…

Flokken seie fint takk for maten, og går kvar te sitt.. Og ikkje i hytt og pine mens de spurta mot ett eller aent alle vil ha… Akkurat nå, og som me sjølsagt bare har ein av…

 

Men det e vel derfor det e ein draum…

Fordi man høster som man sår…. Og eg å Kånå har både sådd og høsta 4 ganger…

Litlajentå fekk vara lenge oppe igår… Og har slått ut i full blomst idag, med foten utav sengå på feil sida….

Mini’en e fullt opplada og Han i Midten e i storform…

“Man får ikkje meir enn man tåler” seie ett anna ordtak…

 

…… Eg vett ikkje eg…

Kanskje…..    =D

Licensed from: jorgef / yayimages.com

---

 

Mens eg hang på veggen og malte huset igår, måtte eg bare vedgå for meg sjøl, at far min hadde hatt rett, og eg feil… Stigen min va for kort… An va ikkje i nærheten av å vær lang nok eingang..

Jaja, far og mor e reist på bobiltur te Bodø, så eg tenkte eg sikkert bare kunne kjøra inn og låna stigen han hadde tilbydd seg, og få levert an igjen før de kom heim. Så kunne eg i neste familieselskap, fortsatt skryta på meg at stigen min e akkurat lang nok den…

Koffår sko han få gleden av å ha rett ?? … Eg syns eg har nok med Kånå eg…

Men som sagt så gjort. Eg sa te Kånå at eg for ut på eit hemmelig oppdrag og suste avgårde te der de bor. De har ett nøkkelskap, så inn kom eg jo uansett.

 

Eg parkerte i gården foran garasjen deiras og gjekk for å finna nøkkelen. Rusla tebake te hovedørå å sette an i låsen og vrei, men ingenting skjer. Eg vrir å vrenge men låsen står bom fast. Tar an ut igjen og jogga rundt huset for å sjekka om det e ei aen dør an e te, men neida. Ingen av dei andre dørene har lås, i det heila tatt…

Tar ein ny runde rundt huset for å se om eg så heldige at stigen ligge utforbi, men flaksen står meg ikkje bi..

Planen begynne å slå sprekker og eg ringe far min for å høyra om det muligens e ett slags triks, med låsen.. Men han blir lika forundra seg meg øve at nøkkelen ikkje virka..

– Jaaaa, du sette nøkkelen i.. ?? .. Og vrei rundt… Seie han, formanande..

Nei, eg stod her foran dørå, og hadde nøkkelen i lomma mens eg befalte “Sesam sesam, lukk deg opp” .. Tenkte eg irritert for meg sjøl, men svarte nå fint..

– Ja, sjølsagt har eg det…

– Åhh jaa… Nei, det va nå merkeligt… Men ka e det du ska inne da?? … Spør han… Nysgjerrig..

 

Og her e det eg blir litt svar skyldig, eg tenkte lynraskt øve ulike svar men innser fort at eg har få troverdige alternativ…

For all del, eg kunne sagt “vanne blomstene” men då hadde de vel fått hjerteinfarkt begge to.. Det e vel ikkje nåke eg e kjent for å gjør, den jobben e nok søster mi bedre på..

Så eg må bita i det sura eplet, og sei eg sko låna stigen…

– Ååjaa, stigen ja, jojo.. An va ikkje lang nok din ja, neeeei, eg tenkte meg det ja… Svara an, i nåke lett skadefryd…

Ja, det tenkte du nok, tenkte eg og… Men, uansett kor mye me tenkte både eg og han far, så gjekk ikkje nøkkelen rundt for det… Så eg fekk kjøra te søster mi, se bor lika i nærleiken og låna nøkkel av hu… Sa mor mi i bakgrunnen…

 

Som sagt så gjort, igjen… Eg ringte te søster mi, for å sjekka at hu va heima. Fekk umiddelbart det samma svaret se eg fekk av far min, og svarte igjen, at sjølsagt hadde eg vridd rundt… Om eg hadde prøvd å dytta dørå litt inn, mens eg vrei på nøkkelen…?? .. Spurte hu..

Nei, det hadde eg ikkje, naiv og godtroande se eg e sprinta rundt huset igjen. Henta nøkkelen så ikkje virka, og fant ut at an fortsatt ikkje virka.. Sjøl om eg dytta dørå inn…

Tjera vena meg…

Nei, eg fekk komma å låna hennas då.. Inn i bilen igjen, suste bort te søster mi, på veien kjenne eg ein eim av ei underlige lukt bre seg i kupeen..

Hoppe ut av bilen i gården deiras, springe se ein ungkar te dørå og ringe på.. Får ein nøkkel med garanti om at an virka.. Sette meg i bilen igjen, og får igjen ein underlig snek i nasen….

 

Komme heim te far og mor igjen, nøkkelen virka… Opp med garasje dørå, inn i bilen med stigen.. Igjen med garasjedørå..Får låst, nøkkelen virka fortsatt… Sleppa av nøkkelen hos søster mi igjen… Og suse heimøve…

Nå begynne det virkelig å lukta ille inne i kupeen, eg e forsåvidt pissetrengt men har ikkje kjent nåke trenga på i avløpskanalen…

Hjølpe meg….

E eg blitt så gammal at eg har mista kontroll øve kloakkventilen og nå?? … Sneken nærma seg ett crescendo av dufter i neseborene, og kvalmen komme i lika stigande styrke… Og før magen får vrengt seg, finne eg ei busslomma å stoppa i..

 

Sprette ut av kabinen, gispande itte frisk luft og dette om i grøftå…. Kikka på skonå, og konstantere at eg har tråkka i verdens største hundalort…

Hipp Hipp… Hurra…

Står å spinne se ett illsint villsvin i graset, for å få skonå luktfri.. Raska bilmattå ut og skylle na i batterivann….

Mens eg forbanne meg øve bror min, se heilt klart ikkje har gidda å plukka driten te bikkjå si, opp fra plenen te han far.. Itte de har vært på besøk… Ellår kanskje det har vært ei nabobikkja… Jaja, Enklare å skylda på bror min…

 

Får reingjort så godt som eg kan, spraya kabinen med litt 5-56 smøremiddel, lukta tross alt bedre enn halvgammal hundalort…

Sette meg i bilen igjen, og suse videre… Får inn ett anrop fra “Kommandosentralen”, se lure på om eg e “Missing in Action” …

– Ikkje spør… Svara eg… Indignert…

Får ett nytt oppdrag, “Generalen” vil ha Kebabrull…

Kvalmen komme se ein flom lik “Bølgen” i fra filmen med samme navn, oppover halsen igjen..

Itte duftkalaset i kupeen, va Kebabrull det sista eg kunne tenkt meg…  Men lye “Overkommandoen” og fiska ein rull te na, i fra sjappå i “Sentrum”….

 

Gudhjølpe meg….

 

Tenka dåkke te… Alt detta styret, bare på grunn av ein ….

Stige…..

Kan bli matte av mindre, vettu… =D

 

---

#humor #hverdag #stigen #nøkkel #familie #pappa #Kånå #blogg #gjekkpåeinsmell

 

På denna dagen idag, har eg nærmast satt verdens rekord i gåpåeinsmell trur eg… Først denna episoden med bilnøklane og Kånå… Så gjekk det stort sett greit nåken timar, før eg fekk ein påminnelse om at eg har glemt å henta ein bil på verksted…

Svarte salte bananer…

Verkstedet va stengt men eg suste ut te byen, for og se om eg kunne få løysa dilemmaet… Bilen sko jo avgårde på ei morgenruta klokkå 0600…

 

Itte vill telefonaktivitet uten resultat, kjørte eg ein tur ut på kontoret for å se om reserve nøklane lå der, bare for å finna ut at nå sko eg ønskt eg hadde skjenken vår heima, her… Nøklane te kontoret lå jo oppå den….

Fram med telefonen igjen…

Fekk tak i ein kar med nøkkel så heldigvis sko forbi, og suste inn for å leita itte reserve nøkkelen te bilen… Men neida, ikkje nåke reserve nøkkel der… Tebake te mobil aktivitet…

Ingen på verkstedet svarte…. Og nå begynte det å sjå svart ut…

Te slutt svarte ein, men han va på ferie… Fekk nr te ein aen, se sjølsagt ikkje svarte… Koffor i svarte kan aldri dei så ska, svara….

Kan det vær så vanskelig å svara når man ska… Og hellår ikkje svara når det ikkje e så viktigt… Kunne blitt matt av mindre…

 

Blei enige med sjåføren så sko kjøra neste morgen, at me fekk bare se.. Men at han i utgangspunktet bare fekk henta bilen når de åpna…

Så eg kjørte heim…

Møte ei mildt oppildna Kånå så har hatt ein i øvekant aktiv ittemiddag, itte at eg stakk av for å ordna opp i nok ett nøkkel problem… Og ikkje akkurat såg ut så Frøken Strøken, med smilet på vidt gap…

Gjekk ut for å ta knekken på nåken edderkoppar, kreativ sjølterapi… Kånå og Eldstemann hadde funnet ein Myredderkopp inne… Ein skikkelig durabelig stor krabat, sammen med korsedderkopp så e det dei se kan bli størst i Norge… Sa Eldstemann, så har greia på detta…

Tok knekken på ein 10-15 medium edderkoppar rundt huset, + ein mega stor utenfor soveroms vinduet vårt… Møtte Litlajentå og Mini’en i fullt firsprang oppøve innkjørselen… Litlajentå i ballkjole og støvlar, Mini’en i pyjamas og barføtt…

Kor i alle dager e Kånå henne da??

Treffe hu på trappå når eg e på vei tebake med småfolket eg har hanka inn… Hu hadde ikkje funnet de inne, og forstod fort kor me ska leita då… Her handla det ikkje om å sjå vekk ett millisekund eingang… Eit augablink og de e fordufta… Svuuusj…

Har opplevd det sjøl og eg… Så har ingen problemer med å sympatisera med andre foreldre se slite med forsvinnings syndromet på kidsa sine…

Øvelate dei små te hu igjen.. Og går på jakt itte eddissar igjen…

 

Men må finna stigen… Han i Midten har skutt med ein Nerf pistol ute, og ei skumgummi pil har havna på taket av Bodå…

Ordne den biffen, mens eg får ei melding fra verkstedet… Sjølsagt kan de ordna opp i nøkkel problemet, løysningen blir inngått og den saken e og biff…. Puuuh…

Kånå har lagt Litlajentå og Mini’en… Men jentå e mildt sagt mindre fornøyd der oppe, får valget av Kånå om å ordna opp med Litlajentå ellår gjør klar skoletingene te eldstegutane…

Valgte Litlajentå…. Kan vel kalla det ein smell, når Kånå må øveta… Herreguuuud for ei Kalle Krakil jenta… Ja, nesten lika sint se Karl i Mot i Brøstet… Bare at hu sa “Jeg er ikke trøtt” mens han sa “Jeg er ikke sint” ….

Whatever…

 

Har egentlig nå, gitt opp denna dagen…

Det får komma det så komme og bli så det blir…

God dag, god natt og farvel…..

 

Heisann…

Ferien e over og hverdagens umiskjennelige kvern har igjen begynt sin rundans med meg, Kånå og Flokken… Barnehage ferien e over for dei 2 minste, snart ska dei 2 eldste begynna på skulen og rutinene ska på plass igjen i heimen… .

Itte å ha sluppet litt opp på ting og tang, i ferietidå… Kanskje litt for mye..

Det blir fort sånn… Man tar ikkje alle kampane i ferien, gjerna nåken men ikkje mangen.. Nåke så fort gir utslag i ett par uker med stillingskrig i heimen… Mellom dei voksne så prøve å vinna tebake litt voksen tid på kvelden, og dei små så innbitt tviholde på sine ferie privilegier…

Stort sett vinne me voksne, men aldri uten knallhard kamp…

 

Akkurat idag så sko dei 2 minste starta i barnehagen, Mini’en sko til og med øve på stor avdeling… Nåke han absolutt ikkje hadde planlagt tidligare i ferien… Han sko gå der han hadde gått… Ferdig snakka..

Omtrent så bleie avvenningen har gått i sommar, han hadde absolutt ingen planer om å slutta med bleia..

“Ed teeeeenge bleie pappa.. Du må forstå nå… Maxi ikke på do, ennå… Har han bestemt proklamert heile sumaren…

Ein kamp me te slutt ga opp og forsåvidt ikkje har brukt allverdens tid på heller… Erfaring har vist at plutseligt så e det slutt… Før eller seinare..

 

Litlajentå slutta når hu va 2 og nærmast på dagen, men me har ikkje forventa at Mini’en sko kopiera henna..

Hu e litt spesiell…  Akkurat så når hu slutta me tutt i Tyrkia, for nåken år siå…

Me satt på ein restaurant og hadde spist middag, når Besse (svigerfar) begynne å tulla me na at nå må hu slutta med detta tuttagreiene.. Men hu protesterte heftigt, sjølsagt opplært av den beste.. Kim nå det kan vara..

Men så datt det bare ut av Besse at hvis hu ikkje slutta med tutt, kom hu te å få kamel tenner…. Sånne så den som satt rett utenfor restauranten… For der satt det ein stolt kamel, med 2 staute fortenner på utstilling.. 2 tenner svære så fly og brunare enn draktane te Mjøndalen…

Litlajentå kikka med svære auger på kamelgliset, men stappa nå tutten i kjeften… Men litt seinare, når me kom tebake på hotellet og det va leggetid… Så tok hu fint tutten ut, ga an te Kånå og sa egentlig ganske så bestemt at nå va hu ferdig med tutt…

Hu ville ikkje ha kamel tenner… Og brukte fra den dagen ikkje tutt meir…

 

Me prøvde forsåvidt samme taktikk på Mini’en i Danmark, når han og fekk sett ein kamel med tenner.. Til og med mata den.. Men svaret der kom så kontant, at det levna ingen tvil om detta gjekk ikkje han på…

“Neeei pappa, Maxi e ikke kamel… får ikke sånne ed… Neei… Svara han, med glimt i auga og ei bestemt mina…

Ikkje funka det seinare på kvelden heller… Den guten lar seg ikkje lura så lett…

 

Men det e andre mekanismer så og har gjort seg ferdige med ferien, i takt med familiens endring av rutiner… Og det e tydligvis min evne te å gå på ein smell… Det har ikkje vært så mangen av de i sumar, så eg egentlig va redde for…

Ferie med Kåna og Flokken e jo egentlig høytid for sånt… Flyturar, hytteturar og andre lignande saker har kommet så perler på ei snor, tidligare år…

Men i år har det ikkje vært så gale… Kanskje har eg fått litt erfaring og såpassa framsyn av å dela de med dåkke leserar… At eg gjerna klara å styra klar dei verste fadesene…

 

Så når Kånå ringte meg på jobb idag, ana eg fred og ro og ivertfall ingen fare, og svara så fint så eg kunne .Eg rekna med hu hadde fått dei 2 minste i barnehagen og satt nå og nøyt freden i heimen…

Men…  Der tok eg feil, som så mangen ganger før…

” Du vett vel ikkje kor bilnøklane e du ?… Spurte hu, sånn så hu pleie å spør… Når hu egentlig vett svaret, og spør bare for å poengtera kor idiot den så ska svara e…

“Øhhh… Fekk eg egentlig bare sagt… Før ein tirade. så bare ei Kåna som e tindrande klar for å levera ungane i barnehagen, første dagen itte ferien, kan…..

Hu va sjølsagt godt øve 100 % klar øve at dei låg i lommå mi… Og om eg ikkje sporenstreks snudde rævå mi heimøve med de, så hu fekk levert 50% av flokken i barnehagen… Så sko eg bare vita det at ei veka i Bodå, va barnamat i forhold te den straffen se venta…

Gud hjølpe meg… Herrens hærskare og heile sulamitten…

 

Eg turte ikkje aent enn å kasta meg i bilen, å setta snuten heimover… Eg hadde egentlig tenkt å svara at igår hadde hu stukket av med husnøklane, så eg ikkje kom meg inn heima.. Når me henta jobb bilen..

Men det e forskjell på å vær toskjen og idiot… Og eg hadde heilt klart vært nok idiot idag…

Heldigvis sko hu avgårde å klippa dei 2 eldste før skolestart imårå… Så hu for forhodsvis snart… Men eg kjente vreden hang ganske tungt igjen i huset, sjøl om eg lufta godt…

Sko jo komma ein servicemann å sjå på nåke med huset og, så det va gjerna likagodt hu for avgårde… Me har forsåvidt nok lik gravd ner i plenen, om me ikkje sko få ett te…

Kjenne eg na rett så blir det nok Boden ikveld uansett… For eg har garantert glemt å gi beskjed om nåke her heima, når an va og så på huset… Så egentlig trur eg at det bare e te å gå å rydda i Bodå… Me trødde bare alt inn før me for på ferie…

Og eg har ikkje tenkt å sova oppå ein haug med syklar, plenklippar og andre ting man kan finna på å ha i ei bod…

 

Men sånn ellers går det greit… Egentlig…

 

 

Kånå ville ha Taco og bilen vår står hos bror min i byen.. Så kim så måtte ut på ein liten sykkeltur te Kiwi og handla kjøttdeig, lefser og salat.. Det va meg..

Men, ka gjør man ikkje for Kånå…

Om detta va ei gjennomtenkt greia e eg litt meir usikker på.. Me hadde tross alt vært på galeien igår.. Meir eller mindre..

 

På vei ner te Kiwi’en gjekk det strålande, då va det jo bare nerøvebakke.. Heim turen va verre… Mye verre..

Og te alle se ikkje har vært ute og sykla på ei stund, og plutseligt får ett innfall av at detta har de lyst å foreviga på ett bilde… Så vil eg anbefala å stoppa, for å ta bilde…

Nåke ringeklokkå på sykkelen min, heilt sikkert e enige i… Og kneet mitt…

Men eg fekk ein fin blomst te pynt på styret da, itte ein liten digresjon i utmarkå… Foruten ett ømt kne, ei oppskrapt ringeklokka og ein smule såra stolthet.. Gjekk det bra..

Det viktigaste va heilt klart, at ingen såg meg…

 

På heimturen, hadde eg vært såpassa framsynt at eg hadde planlagt ein liten pit stop.. Eg e vel forsåvidt klar øve mine begrensningar, mine helsemessige begrensningar..

Spesielt siden det va dagen derpå og..

Så når eg parkerte sykkelen, på dette godt planlagde stedet… Og fant fram Cola Zero boksen eg sko kosa meg med, va gleden stor… Når eg fant ut at den lå igjen, utenfor Kiwi’en…

Fortærande og, der hadde eg gleda meg i den laaanga motebakken, te å kosa meg med denna boksen før den sista, versta og brattaste bakken…

 

Jaja… Men me hadde det skoi igår da… Ivertfall Kånå.. Eg kom aldri heilt i “form”, for eg va nåke sleten itte ein langtur te Egersund, på jobb…

Eg hadde egentlig ikkje gjort annet enn å kjøra ein trekasse te Egersund… Bytta innholdet, se kunden gjorde sjøl.. For så og kjøra heim igjen… Men man blir faktisk sleten av å sitta og konsentrera seg, mil etter mil…

Så eg fekk bare ikkje opp dampen igår…

Men det gjorde sikkert ingenting… Det va nok av andre så ikkje hadde problemer med det…

 

Og den eine itte den andre ville absolutt væra med på denna her “berømte” bloggen… =D

” Kom igjen då Frode, ta bilde av oss då… Kom det i fra nesten alle kanter.. Fra familie og venner rundt bordet…

Og eg knipsa nå ett par og, man vett aldri når man får ett inspirerande øyeblikk.. Og då e det gjerna greit å ha ett bilde så passa, te å illustrera situasjonen…

Og så blir det jo ein del, så aldri komme te å bli publisert.. Siå den andre parten eg har tatt bilde av, gjerna ikkje kommer heilt godt ut av det… Ja, rett og slett ett litt uheldigt bilde…

F.eks dei her……

 

Tantå te Kånå, heilt klart miljøskadd fra jobb… Med maen Svein Thomas… (Pleie forsåvidt å vær omvendt, egentlig)

Ellår Hugo “PrisonBreak” Wee… Så meinte an ligna på han i PrisonBreak her… Ikkje vett eg heilt kim i PrisonBreak an meinte .. Men men..

Åsså har man jo datterå te Tantå te Kånå, Benedicte… Te venstre her, og venninnå te høyre.. Jaja, va jo ikkje heilt gale det da..

For all del, må jo ta med meg sjøl og… I ein ikkje altfor god kameravinkel… Eller kanskje man bare må innsjå at man må begynna å trena litt… Starta forsåvidt idag, med sykkelturen te Kiwi..

Kånå e jo strålande, som alltid..

Svein Thomas, maen te Tantå te Kånå igjen… Eg har ett te og, men det fekk eg ikkje lov te å bruka.. Fra mye seinare på kvelden, ja, heilt te slutt.. Egentlig..

Kånå te Hovedattraksjonen og det stora trakkplasteret te heila festivasen, Vidar Stueland.. Jaja, hu Borgny kom nå absolutt ikkje gale i fra det… Va gjerna verre med Svigermor og svigerinnå mi, te høyre der… =D ..

Min kjære svoger, bror te Kånå… Så såg ut se han hadde drukket 15 Red Bull på styrten i går…. Heilt i fyr og flamme vettu… Galnaste eg har sett…

Høydepunktet va når an hoppa opp på benken for å dansa, og fekk beskjed av svigerfar om å komma seg ner… Men i beste lya far sin stil, sjølsagt ikkje gjorde det… Men når ein vakt på størrelse med HeMan kom, med ett mildt sagt strengt ansikt… Og kommanderte han ner, gjekk det fort..

Godt og sjå at svigerfar egentlig ikkje har nåke meir kustus på flokken sin, enn eg har.. =D

Nei, det e ikkje alt man kan publisera… Heilt klart… Men gud kor kjekt me har det, på denna årliga tradisjonelle festen, på fritids senteret te Aibel…

Nå e det snart avgårde og ut på galeien igjen..

Så får me satsa på at storformen sitte i sikringsboksen idag…

Kjekt blir det uansett… Og det e som i fjor , og årå før… Fantastisk artister så tar seg av Pause Underholdningen…

Når Vidar e nødt te å ha seg litt styrkedrikk og menga seg med “Fansen”, som den publikumsvennlige artisten han e…

Ha ein strålande lørdag, uansett ka du finne på…

Det har ivertfall eg planer om.. =D

 

Som eg tenkte meg, va bare kveldsturen eg fekk innvilga med bror min her ein kveld, bare ein sånn lokkepremie. Nett som sånne skrapelodd du liksom vinne på i syden….

Den skikkelige premien fekk eg når eg kom heim fra jobb igår …

 

” DU må på Obs å handla” !!! … Va det førsta Kånå lirte ut av seg, når eg trødde inn dørå…

 

Wow!! … Eg begynte nesten å grina av glede, eg måtte rett og slett setta meg ner i trappå, og bare la det synka inn…

Men, som den staute karen eg e, tørka eg gledestårene og begynte å manna meg opp, itte nåke minuttar.. Årsaken te at eg måtte ta handleturen aleina, va jo fordi Kånå hadde vrikka foten i helgå…

 

Eg satte meg i bilen utstyrt med handlelista, Coop kort og ein god dose med sjøltillit..

Detta ska gå fint…

Den følelsen forsvant 5 minutt itte eg hadde entra inngangsportalen te hel..te, gubbevaremegvel..

 

Ikkje bare e det nåken “få” år siden eg har vært på Obs å handla aleina, men jiiiisus.. Eg vett jo ikkje kor nåke e meir jo.

Itte alt detta ungar hadde ploppa fram, så hadde me blitt “enige” om at Kånå sko ta seg av handlingå.

 

“Jaja”… tenkte eg, det kan vel ikkje vær så gale

 

Men, det var det.

 

Og ein av utfordringen va handle listå skrevet av mi “Kjære” Kåna. Den va nok skreven med omhu, og eg tippa hu satt heima og lo godt, når hu forfatta den.

For ikkje bare va den lika lang som Ringenes Herre bokå, men skreven i hytt og pine.

Og der kunne nok nåken tenkt at jo, detta e nok bare tilfeldigt.

Men ikkje eg….

 

Her snakke me om ei høyst erfaren dama som har vært ute å shoppa ein vinterdag før.

 

Akkurat som eg har lært meg at det du ska ha først av lastebilen, det sette du ikkje innerst i bilen.. Slik at man må flytta på alt for å komma te det..

Så der gikk eg, i jungelen av matvarer, shampoo og truseinnlegg å surra som ett forvirra ekorn på speed og leita … Frem og tebake, opp og ner..

På ett punkt, passerte eg den samma damå for femte gang, i nærheten av ein kjølar med ost, handlelistå va klistra under nasen, men når eg kikka opp, fikk eg ett blikk ..

 

Det va ett sånt medlidenhets blikk som man får, når man gjerna har mista nåken nære, ser pårørande på tv itte ein eller aen naturkatastrofe ellår f.eks når svigermor ringe på…

 

Då gikk eg å betalte..

Kjørte him, bar inn varene..

 

Og når “Demonenes Presterinne” med ett triumferande blikk, spurte koss det hadde gått.

Så svarte eg bare.

 

“Gikk fint det” ….

 

 

Ehem…

For ner på butikken for nåken ærend…

I mellom tiden har tydligvis Kånå lest det sista blogg innlegget …

For detta låg på trappå

Når eg kom heim igjen…

 

Hehe… Unnskyld… For at eg ler før eg egentlig har skrevet nåke man gjerna kunne ledd av… Men igår skjedde det nåke eg egentlig har lovt Kånå, å ikkje skriva om…

Så sjølsagt ska eg respektera det… Litt integritet har eg nå..

Men idag så åpenbarte det seg ein mulighet, te ein liten “practical joke” igjen… Det e ei stund siå sist nå, egentlig… Så i sammen med Flokken, fyrte me igang…

 

For Kånå sko ut med bosset… Og mye kan jo skje f.eks når man går ut med bosset , sånn heilt hypotetisk.. Man kan bli øverraska av ei kraftige regnbyga, treffa på ein veps ellår i verste fall…. Så kan man f.eks bli jaga av ei svære bikkja…

Og det e jo ikkje nåke hyggeligt, om man e redde for hundar…

Heilt hypotetisk altså… Eg seie ikkje at det va det eg har lova Kånå å ikkje skriva om… Men det går mye turfolk med hundar forbi her, så eg syns liksom det e ett plausibelt eksempel å bruka…

På ein måte…

 

Men hu gjekk nå ut med bosset… Og tenk om hu f. eks sa te oss andre her heima, før hu gjekk ut idag … Eg seie ikkje at det va det hu sa… Men f.eks så kunne hu sagt det…

“Jaja… Får håpa eg ikkje blir jaga av ein hund idag og då…. Med eit smånervøst tonefall…

Så kunne eg f. eks beroliga na, og sagt at det går nok heilt fint… Ka e oddsen for at det skjer 2 dagar på rad… Liksom…

Hvis det sånn hypotetisk sett, va det så skjedde igår…

 

Så mens hu jogga lett rundt huset og te bosskassane…. Spurta eg, Mini’en, Han i Midten og Litlajentå inn på rommet te Mini’en… Siå hu må passera rommet hans på veien tebake…

Eg hadde nemlig fått ein hypotetisk god ide…

Me åpna forsiktigt vinduet på gløtt, og venta te Kånå gjekk øve singelen… På vei i retur fra bosset igjen..

 

Og akkurat når hu passere…. Så hoppa me opp …

Og bjeffa så høgt me kan…. Heile gjengen…

 

Kånå spratt 10 metår te himmels… Og skreik så om fanden va i helane på na….

 

Eg og Flokken datt om på golvet i latterkrampe…

Før Kånå kom trampande inn  …. Sint som 1000 Lemen’ar på pilgrimstur….

 

Altså… sånn heilt hypotetisk altså….

=D =D =D

 

 

Øhh… Va ikkje akkurat varmt … Her ute i Bodå, ikveld…

Egentlig….

 

 

Hjeeeelp….

Me e i Legoland..

Gi meg styrke… Te å holda ut…

1 stk stressa Kåna, så ska ha full valuta for pengene..

4 galne ungar, så alle vil forskjellige ting.. På ein gang…

1 stk mildt sagt forvirra, fortvila og utslitt Fatter’n , se vingle mellom alt detta… Og prøve å ikkje mista nåken av de… Underveis..

 

Detta e jo ikkje aent enn Vm i kø….

 

Idag….. E eg ikkje langt unna å bruka ett kraftutrykk ….

Eg garantert ikkje har lært av Farmor…

Eg svømme fortsatt… med hovudet øve vannet…

Såvidt…

Sos….. Mayday….  Hjeeeelp….

 

Helsikke…. Der gjekk softisen min rett i bakken og…

Gonatt…

Itte forrige innlegg…. Så kom eg forresten på ein aen gang me skremte Kånå…

Det va bare såvidt me ikkje gjekk på ein smell der… Hu va gravid i 7 månad me Litlajentå…

Ikkje heilt gjennomtenkt… Forsåvidt…

Men GUUUUUD ka hu stokk…..

=D